روشهای متداول در انجام سقط جنایی و علل مرگ و میر ناشی از آن

اجساد مادرانی که به دلیل سقط جنائی در سالن تشریح پزشکی قانونی و یا در شرایط بحرانی به دنبال سقط جنایی در بیمارستانها دیده می شوند، به علت چشم پوشی بر واقعیتی اجتماعی است که متأسفانه تاکنون تدبیر جدی برای یافتن راه حل مناسب آن اندیشیده نشده است. فوت حدود 80 هزار زن در سال به دنبال سقط های غیرقانونی در سطح جهان که لزوماً مرگ 80 هزار کودک را نیز به همراه خود داشته است و وجود 10% سقط غیرقانونی از مجموعه موارد سقط در ایران، اهمیت بررسی و کنکاش بیشتر این موضوع را در بین متخصصین و مسئولان نشان می دهد. ختم ارادی حاملگی قبل از کسب توانائی جنین برای زندگی خارج از رحمی، بدون کسب مجوز قانونی به عنوان سقط جنایی شناخته می شود. اقدام به این امر معمولاً توسط خود فرد یا افراد ناآگاه و پزشکان و پرستاران متخلف و بعضاً با روش های غیرعلمی انجام می شود. اکثر سقط های جنائی درطی ماه های دوم و یا سوم بارداری با استفاده از داروها و یا با آسیب موضعی صورت می گیرد؛ ولی در ماه اول بارداری، وارد شدن ضربه و صدمه به ناحیه شکم و لگن عامل ایجاد سقط می باشد. روش های سقط جنائی عبارتند از: 1- داروهای سقط زا: این داروها با مقادیر کم، بی تاثیر هستند ولی در مقادیر بیشتر بدون اثر سقط زایی مستقیم با ایجاد اثرات توکسیک ایجاد سقط می نماید. 2- ترکیبات سقط زای موضعی: با اعمال اثر شیمیایی خود در داخل واژن یا سرویکس منجر به سقط می شوند. 3- ابزار و وسایل سقط زا: موثرترین روش برای سقط هستند و از طریق شستشوی داخل رحم، تزریق سریع و پرفشار مایع در رحم و یا استفاده مستقیم از اشیاء سخت یا فلزی مانند روش کورتاژ، به کار می روند. علل مرگ در سقط جنایی عبارتند: مرگ مهاری، شوک هموراژیک، سپتی سمی، مسمومیت دارویی یا شیمیایی، آمبولی هوا، آمبولی مایع آمینوتیک. آشنائی پزشکان و پرسنل درمانی با موارد سقط جنین و علل منجر به مرگ مادران، همراه با آگاهی مسئولان و کارگزاران حکومتی، در ایجاد انگیزه برای یافتن راه حل در کنترل و کاهش سقط جنین در جامعه موثرخواهد بود.